Mannen (en sommige vrouwen) maken de hele tijd grapjes over vrouwen die ‘gek worden’ premenstrueel of op andere momenten wanneer onze hormonen fluctueren, en hoewel ik het idee niet leuk vind om wat er met ons gebeurt te omschrijven als ‘gek worden’, ” de wetenschap toont aan dat er enige waarheid in het idee zit: de perioden waarin de hormonen van vrouwen fluctueren, worden vaak geassocieerd met een verhoogd risico op geestelijke gezondheidsproblemen. Het is algemeen bekend dat angst en depressie verband houden met menstruatie [pre-menstrual syndrome (PMS) and pre-menstrual dysphoric disorder (PMDD)], met zwangerschap (postpartumangst en postpartumdepressie) en met menopauze (postmenopauzale angst en depressie). Veel mensen realiseren zich echter niet dat voortplantingshormonen, voornamelijk oestrogeen, ook sterk geassocieerd zijn met andere psychische problemen zoals bipolaire stoornis en psychose en dat in veel gevallen het aanpakken van de problemen die verband houden met de voortplantingshormonen in feite leidt tot een oplossen van de psychiatrische symptomen.
Oestrogeen, depressie en bipolaire stoornis
We begrijpen de rol die oestrogeen speelt bij depressie en bipolaire stoornis niet volledig, maar we weten wel dat het een belangrijke rol speelt. U weet waarschijnlijk dat in de postpartumperiode het risico op de diagnose depressie aanzienlijk toeneemt. We zullen, het risico gediagnosticeerd te worden met een bipolaire stoornis en het risico op een verergering van symptomen die verband houden met een bipolaire stoornis neemt ook dramatisch toe. In feite een grootschalige studie waarbij meer dan 1100 vrouwen en meer dan 600 mannen betrokken waren, werd geschat dat vrouwen met de diagnose bipolaire stoornis meer dan 23 keer meer kans hebben om opgenomen te worden om redenen die verband houden met hun bipolaire stoornis (bijv. depressie, manie, enz.) tijdens de eerste maand na de bevalling dan tijdens hun zwangerschap. daadwerkelijke zwangerschap.
Als we begrijpen dat de oestrogeenspiegels stijgen tijdens de zwangerschap en vervolgens dramatisch dalen na de bevalling, dan is het logisch dat de fluctuatie in hormonen de ziekenhuisopnames van nieuwe moeders kan veroorzaken of er in ieder geval toe bijdragen.
Dit gebeurt niet alleen na de zwangerschap, maar het gebeurt ook in andere stadia wanneer de oestrogeenspiegels van vrouwen dramatisch dalen, zoals de menopauze. Omdat bekend is dat de peri- en postmenopauzale perioden verband houden met stemmingswisselingen, wilden onderzoekers de effecten van deze perioden op bipolaire stoornis onderzoeken bij vrouwen die deze diagnose droegen. Wat zij gevonden was dat de menopauze geassocieerd was met verhoogde bipolaire symptomen in het algemeen en in het bijzonder met een toename van depressieve symptomen.
Maar is het alleen oestrogeen?
Oestrogeen is niet het enige hormoon dat de geestelijke gezondheid kan beïnvloeden. Andere hormonale aandoeningen zoals het polycysteus ovariumsyndroom (PCOS), dat wordt gekenmerkt door verhogingen van een hormoon dat wordt geproduceerd in de bijnier genaamd dehydroepiandrosteronsulfaat (DHEA-S) en verhogingen van testosteron of aan testosteron gerelateerde symptomen kunnen ook leiden tot ernstige psychiatrische symptomen die zeer sterk lijken op een bipolaire stoornis met of zonder psychotische kenmerken. PCOS is het meest voorkomende endocriene probleem bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd, en toch worden vrouwen met psychiatrische symptomen die hoogstwaarschijnlijk worden veroorzaakt door hun hormonale aandoeningen ten onrechte gediagnosticeerd met en soms ongepaste medicatie voor psychiatrische aandoeningen. Omdat de symptomen niet verbeteren met de medicatie, krijgen ze steeds sterkere medicatie voorgeschreven, wat leidt tot meer symptomen die vervolgens met meer medicijnen moeten worden behandeld. Hier is een interessante casestudy over PCOS en bipolaire stoornis: PCOS-zaak.
Hormonale stoornis of stemmingsstoornis: waarom alle verwarring?
Hormonale stoornissen en stemmingsstoornissen kunnen veel symptomen gemeen hebben en het kan wat moeilijk zijn om ze uit elkaar te houden, zelfs voor artsen en psychiaters. Het komt veel vaker voor dan we zouden willen toegeven dat vrouwen die daadwerkelijk hormonale stemmingswisselingen ervaren, een verkeerde diagnose krijgen van depressie of bipolaire stoornis. Wat is de reden voor deze verwarring? Het is het feit dat de hormonale veranderingen die plaatsvinden na de ovulatie, met name een dramatische afname van oestrogeen, vaak gepaard gaan met depressie of cyclische stemmingswisselingen zoals die worden gezien bij een bipolaire stoornis.
Hoewel hormoontesten nuttig kunnen zijn om te bepalen of de hormoonspiegels gewoon afnemen of dat ze zelfs tot onder de normale niveaus zijn gedaald, kunnen de hormoonspiegels van veel vrouwen met stemmingsstoornissen en vrouwen met hormonale stoornissen in feite erg op elkaar lijken. Omdat hormoonspiegels bij het testen ‘normaal’ kunnen lijken, is het gemakkelijk om een hormonale stoornis over het hoofd te zien die mogelijk bijdraagt aan stemmingswisselingen.
U vraagt zich misschien af hoe een aandoening te wijten kan zijn aan een “laag” oestrogeengehalte (preciezer gezegd: fluctuaties in oestrogeen) zonder dat oestrogeen als laag wordt weergegeven bij bloedonderzoek. Ten eerste is het bereik voor normale oestrogeenspiegels erg breed. Het referentiebereik varieert per laboratorium, maar kan variëren van 43,8 tot 211,0 pg/ml gedurende de periode tussen ovulatie en menstruatie (bekend als de luteale fase). Omdat het bereik zo breed is, kunnen dalingen van de oestrogeenspiegels dramatisch zijn, zelfs als de oestrogeenspiegels nooit buiten het normale bereik komen.
Ten tweede, hoewel onderzoek het feit ondersteunt dat een laag oestrogeengehalte kan leiden tot stemmingsstoornissen, andere Onderzoek toont aan dat het probleem bij veel vrouwen met de diagnose bipolaire stoornis niet bij het oestrogeengehalte zelf ligt. In plaats daarvan ligt het probleem bij de reactie van de vrouw op oestrogeen. Sommige vrouwen hebben een genetische afwijking waardoor ze gevoeliger zijn voor stemmingswisselingen, zoals vaak voorkomt bij een bipolaire stoornis wanneer hun lichaam schommelingen in de oestrogeenspiegels ervaart. Onderzoek suggereert dat deze vrouwen mogelijk kwetsbaarder zijn voor fluctuerende oestrogeenspiegels, die dan kunnen fungeren als een trigger voor een bipolaire stoornis.
Hormonale stoornis of stemmingsstoornis: hoe herken ik het verschil
Omdat laboratoriumresultaten erg op elkaar kunnen lijken bij vrouwen met hormonale stoornissen en vrouwen met stemmingsstoornissen, is het stellen van de diagnose van een hormonale stoornis versus depressie of bipolaire stoornis sterk afhankelijk van de symptomen van elke vrouw. Hier is een lijst met dingen die vrouwen van wie de stemmingswisselingen eigenlijk het gevolg zijn van hormonale stoornissen, vaak melden:
- Milde tot ernstige cyclische stemmings- en/of gedragsveranderingen met menstruatie als tiener
- Andere premenstruele problemen zoals menstruatiemigraine, een opgeblazen gevoel of gevoelige borsten
- Overal van 5 tot 20 “goede dagen” per maand
- Een diep gevoel of overtuiging dat hun gezondheidsproblemen verband kunnen houden met hun hormonale status
- Verlichting van symptomen van depressie en andere stemmingswisselingen tijdens de zwangerschap (wanneer de oestrogeenspiegels hoog zijn en niet cyclisch fluctueren)
- Depressie of andere stemmingswisselingen die begonnen of terugkeerden na de bevalling (toen de oestrogeenspiegels weer daalden en de menstruatiecyclus terugkeerde)
- Premenstruele stemmingswisselingen verergerden met de leeftijd en wanneer de menstruatiecyclus volledig stopte (bijv. Menopauze, hysterectomie met ovariëctomie), waren stemmingswisselingen niet meer cyclisch en werden ze min of meer constant
- Gebrek aan of minimale respons op medicatie voorgeschreven voor depressie en/of bipolaire stoornis
Wanneer psychiatrische medicatie absoluut niet de oplossing is
In gevallen waarin de oorzaak van de stemmingswisselingen hormonaal is, is er meestal een zeer minimale (of helemaal geen) reactie op de medicatie die doorgaans wordt voorgeschreven voor depressie en voor bipolaire stoornis. Dit komt omdat, in plaats van een probleem te zijn met serotonine, dopamine of andere neurotransmitters, het probleem zit in de reactie van de vrouw op fluctuaties in oestrogeenspiegels. Wanneer de juiste diagnose niet wordt gesteld, is het resultaat meestal jaren van ongepaste medicamenteuze behandeling, waaronder antidepressiva, stemmingsstabilisatoren, antipsychotische medicatie en anticonvulsiva of medicatie tegen epilepsie, zonder enige echte verbetering op te merken.
Dat is logisch voor depressie, maar hoe zit het met manie en hypomanie?
Onderzoek toont aan dat het moduleren van reproductieve hormonen symptomen van manie en depressie kan helpen verminderen. Vier studeert keek naar deelnemers met een bipolaire stoornis die allemaal in acuut manische of hypomane toestand verkeerden en hun reactie op het medicijn Tamoxifen, een chemotherapeutisch medicijn dat induceert oestrogeenproductie in de eierstokken van vrouwen in de pre-menopauze. Studiedeelnemers kregen Tamoxifen of placebo en alle andere variabelen werden constant gehouden. Deelnemers die Tamoxifen kregen, hadden aan het einde van de proef hogere serumoestrogeenspiegels. Aan het einde van deze onderzoeken toonden onderzoekers met succes aan dat Tamoxifen de symptomen van manie significant verminderde bij deelnemers die dit medicijn kregen.
Omdat Tamoxifen ook een zogenaamde PKC-remmer is (lithium en valproaat hebben ook deze eigenschappen), wilden onderzoekers weten of het de PKC-remming van Tamoxifen was of het effect ervan op oestrogeen dat het verschil maakte bij het oplossen van manie. Om het antwoord te helpen vinden, hebben ze een van de onderzoeken nader bekeken waarin vrouwen tamoxifen, medroxyprogesteron (een ander ondersteunend hormonaal middel) of placebo kregen. Deze studie toonde aan dat tamoxifen de symptomen van manie en hypomanie aanzienlijk verminderde en dat medroxyprogesteron dat ook deed (in mindere mate dan tamoxifen, maar meer dan placebo). Het feit dat medroxyprogesteron de hormonale status moduleert maar geen PKC-remmer is, suggereerde dat het mogelijk het effect van Tamoxifen op de hormonale status was dat leidde tot de vermindering van manische en hypomanische symptomen en niet de PKC-remming.
Maar dit onderzoek was niet overtuigend genoeg, dus keken onderzoekers ook naar gevallen waarin vrouwen met een bipolaire stoornis oestrogeen kregen. In deze onderzoeken bleken vrouwen met de diagnose bipolaire stoornis die een postpartumpsychose doormaakten een laag-normaal of abnormaal laag oestrogeengehalte te hebben. Deze vrouwen kregen oestradiol om hun oestrogeenspiegel te verhogen. Aan het einde van deze onderzoeken ontdekten de onderzoekers dat de vrouwen die de oestrogeentherapie volhielden herstelden van hun psychose, maar dat degenen die voortijdig stopten met het onderzoek terugvielen met psychotische symptomen binnen een week na stopzetting. Deze onderzoeken ondersteunden sterk de overtuiging dat het effect van Tamoxifen op bipolaire stoornis waarschijnlijk te wijten is aan het effect ervan op oestrogeen.
Bio-identieke hormoonsubstitutietherapie (BHRT) voor bipolaire stoornis?
In het licht van dit onderzoek overwegen sommige mensen hormoonvervangingstherapie in een poging de fluctuaties in hormonen die leiden tot de stemmingswisselingen die we hebben besproken, te beperken. Hoewel sommigen voor BHRT kiezen, zijn veel van mijn patiënten sceptisch over de langetermijneffecten die gepaard gaan met het inbrengen van exogene hormonen in het lichaam. Ik zal hier niet in details treden, maar Harvard Health heeft een behoorlijk uitgebreide artikel waarin de risico’s en voordelen worden geschetst, evenals de geschiedenis van bio-identieke hormoonvervangende therapie.
Als u denkt dat een hormonale onbalans kan bijdragen aan uw geestelijke gezondheidsproblemen, maar u zich zorgen maakt over de risico’s die gepaard gaan met BHRT, is er nog steeds hoop om uw hormonen te moduleren. Zoals je waarschijnlijk al eerder hebt gelezen als je mijn blogposts regelmatig leest, ben ik een groot voorstander van de therapeutische volgorde, wat betekent dat ik geloof in het eerst gebruiken van de minst ingrijpende behandelmethoden en daarna pas overgaan op een meer invasieve behandelingsoptie. als de minder invasieve, meer natuurlijke opties in een bepaald geval geen succes hebben. De Onderzoek laat zien dat er een grote verscheidenheid aan natuurlijke stoffen is die effectief zijn bij het moduleren van reproductieve hormonen zonder de extra risico’s van uitputting van vitaminen en mineralen en kanker die betrokken zijn bij meer invasieve opties. Ik heb zeer goede resultaten gezien bij het moduleren van de hormonen van mijn patiënten met behulp van deze natuurlijke behandelingsopties en ik kan bevestigen dat het mogelijk is om hormonen te moduleren door ze te gebruiken als je begrijpt hoe ze werken (hun werkingsmechanisme) en wanneer je welke moet gebruiken.
Als je meer wilt weten over mogelijke onderliggende oorzaken van je ontregelde stemming, zoals voortplantingshormonen, andere hormonen, genetische factoren, blootstelling aan het milieu en meer, zodat je je weer jezelf kunt gaan voelen, wil je mijn laatste boek, Optimaliseer je lichaam, genees je geest. Als je meer directe hulp wilt, klik dan hier voor meer informatie over hoe we kunnen samenwerken. -Dr. Janelle Louis ND
